Στις αρχές του περασμένου αιώνα, οι χαμηλές ταχύτητες και η περιορισμένη εμβέλεια δεν αποτελούσαν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα για όσους επέλεγαν ηλεκτρικό όχημα για αστικές μεταφορές.
Κείμενο: Γιάννης Μπαζαίος
Οι στόλοι των ηλεκτρικών οχημάτων ήταν μια απλή και σχετικά προσιτή σε κόστος λύση, χωρίς δυσάρεστες οσμές, αθόρυβα, απλά στην οδήγηση. Πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν κυρίως σε αμερικανικές πόλεις ως μικρά λεωφορεία, σε διανομές προϊόντων και ως οχήματα δημοτικών υπηρεσιών ή ελαφρά πυροσβεστικά.
Κύρια πλεονεκτήματά τους, εκτός από την ησυχία, ήταν η απλή κατασκευή, η απλή συντήρηση, η μακροζωία και η εύκολη οδήγηση ιδιαίτερα για όσους δεν ήταν εξοικειωμένοι με την πολυπλοκότητα των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Η εμβέλεια δεν αποτελούσε πρόβλημα και η φόρτισή τους γινόταν στα γκαράζ των εταιρικών στόλων.
Τα ηλεκτρικά φορτηγάκια αντικατέστησαν τις παραδόσεις από άλογα με κάρο και ήταν πολύ πιο καθαρά στη λειτουργία και πολύ πιο γρήγορα. Οι πρώτες εταιρείες που χρησιμοποίησαν αυτόν τον τρόπο παράδοσης ήταν κυρίως για γαλακτοκομικά προϊόντα, αρτοποιεία, ταχυδρομείο, λιανικά καταστήματα και εταιρείες εμπορευματικών μεταφορών.
Ένας από τους σημαντικότερους κατασκευαστές ήταν η Walker Vehicle Co. στο Σικάγο, μια εταιρεία που παρήγαγε ηλεκτρικά οχήματα από το 1907 μέχρι τις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένης μιας σειράς επιτυχημένων υβριδικών φορτηγών (1938 Model 500 Gas-Electric Dynamotive) με συνδυασμό κινητήρα αερίου και ηλεκτροκινητήρα, τα οποία μάλιστα έκανε εξαγωγές στην Αγγλία, στη Νορβηγία και στη Γερμανία.
Ένα από τα πιο δημοφιλή μοντέλα της Walker ήταν το Model 15 Van. Το συγκεκριμένο φορτηγό κατασκευάστηκε από το 1909 και είναι πλήρως ανακατασκευασμένο από τον διάσημο συλλέκτη James E. Cousens, βαμμένο εξωτερικά σε σκούρο καφέ χρώμα, με βερνικωμένο ξύλο μέσα στην καμπίνα και τον χώρο φόρτωσης και μαύρο δέρμα στο κάθισμα του οδηγού. Διατηρεί τους ακτινωτούς τροχούς της εποχής με τα μασίφ ελαστικά από γνήσιο καουτσούκ και έχει δυνατότητα φόρτωσης 500 κιλών.
Το συγκεκριμένο όχημα ανήκε στον στόλο του πολυκαταστήματος Hearn στη Ν. Υόρκη και αργότερα εξυπηρετούσε διανομές από την αλυσίδα καθαριστηρίων Holland Laundry.
Το ξύλινο κουτί, εξωτερικά από το αμάξωμα, φιλοξενούσε 4 μεγάλες βιομηχανικού τύπου μπαταρίες (66 έως 80 Volt συνολικά, με μέγιστη παροχή ρεύματος 40 Αμπέρ), οι οποίες σε πλήρη φόρτιση επέτρεπαν στον ηλεκτροκινητήρα των 3,5 ίππων, να κινηθεί με ταχύτητες 20 έως 25 χλμ. ανά ώρα και σε απόσταση κοντά στα 50 έως 80 χιλιόμετρα πριν χρειαστεί και πάλι φόρτιση. Με την ολοκλήρωση των καθημερινών παραδόσεων τα φορτηγά επέστρεφαν στο γκαράζ για τη βραδινή τους φόρτιση.
Ο ηλεκτροκινητήρας ήταν ενσωματωμένος σε ενιαίο γκρουπ με τον πίσω άξονα και το διαφορικό. Οι πίσω τροχοί είχαν ενσωματωμένα πλανητικά γρανάζια για να μειώνουν τις στροφές, αυξάνοντας αντίστοιχα τη ροπή.
Ο σχεδιασμός αυτός χρησιμοποιήθηκε σε όλα τα ηλεκτρικά Walker, ακόμη και στο υβριδικό “Dynamotive” μέχρι τις παραμονές του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
